Znajdująca się w Kętrzynie była siedziba Loży Masońskiej to neogotycki budynek powstały w latach 1860-64. Ta wolnomularska loża znana była pod nazwą „Drei Thore des Tempels” („Trzy bramy Świątyni”). Została założona 9 października 1818 roku. Podlegała Wielkiej Loży Narodowej Państwa Pruskiego. Drugi mistrz loży, Anton Brillowski, rozpoczął zbiórkę pieniędzy na wybudowanie nowej siedziby loży. Budowę według projektu powiatowego architekta rozpoczęto w 1860 roku.

Jest to niewielki, piętrowy budynek zaprojektowany na planie prostokąta. Ozdobiony jest czterema ośmiobocznymi wieżyczkami w narożach. Pięcioboczny ryzalit z klatką schodową, nakryty dachem namiotowym przylega do korpusu głównego od strony wschodniej. Wystrój architektoniczny elewacji oraz sama bryła nawiązują do późnego gotyku angielskiego.

Na parterze znajdował się przedsionek oraz pięć pomieszczeń (m.in. izba rozmyślań, szatnia), a na piętrze reprezentacyjne pomieszczenia z salą biesiadną. W czasie I wojny światowej loża przerwała działalność, by wznowić ją w 1918 r.

Po dojściu nazistów do władzy loża w Kętrzynie, tak jak wszystkie loże wolnomularskie na terenie Niemiec, została rozwiązana, a jej majątek przejęło miasto.

Po II wojnie światowej do lat 60. w budynku loży znajdował się Powiatowy Dom Kultury.

Przez następne lata budynek podlegał dewastacji. Po remoncie w latach 70. działał tu Dom Kultury. W 1999 r. budynek został odrestaurowany. Obecnie znajduje się w nim siedziba Stowarzyszenia im. Arno Holza dla Porozumienia Polsko-Niemieckiego i Centrum Kultury „Zamek”.